-
1 impotens
impotens, entis [st2]1 [-] impuissant, incapable, faible. [st2]2 [-] qui n'est pas maître de, incapable de. [st2]3 [-] qui n'est pas maître de soi, violent, déchaîné, effréné, immodéré; orgueilleux, insolent; cruel. - vir impotens sui: un homme qui n'est pas maître de lui. - impotens irae, Liv.: qui ne peut modérer sa colère. - impotens laetitiae, Liv.: qui ne peut contenir sa joie. - impotens rerum suarum gens, Liv.: peuple incapable de se gouverner.* * *impotens, entis [st2]1 [-] impuissant, incapable, faible. [st2]2 [-] qui n'est pas maître de, incapable de. [st2]3 [-] qui n'est pas maître de soi, violent, déchaîné, effréné, immodéré; orgueilleux, insolent; cruel. - vir impotens sui: un homme qui n'est pas maître de lui. - impotens irae, Liv.: qui ne peut modérer sa colère. - impotens laetitiae, Liv.: qui ne peut contenir sa joie. - impotens rerum suarum gens, Liv.: peuple incapable de se gouverner.* * *Impotens, pen. corr. impotentis, om. g. Fier et felon, à qui nul ne peult durer.\Impotentissimus tyrannus. Quintil. Trop puissant, Qui use de sa puissance desreigleement, et en mal.\Impotentissimus homo. Cic. Felon, Orgueilleux, Insupportable à cause de sa puissance, Qui n'est pas maistre de ses passions, Impatient.\Animus impotens. Senec. Obstiné, Opiniastre.\Impotenti esse animo. Terent. Estre soubject à ses affections.\Impotens dominatus. Cic. Insupportable, Importable.\Fortuna superba et impotens. Senec. Prosperité qui fait les hommes fiers et orgueilleux et intraictables.\Furor impotens. Senec. Effrené.\Laetitia impotenti efferri. Cic. Immoderee.\Motus animi impotentes. Cic. Desquels on n'est pas maistre.\Impotens. Terent. Qui n'ha povoir ne puissance, et est comme vaincu, Impuissant, Debile, Impotent, Insuffisant.\Impotens irae. Liu. Qui n'est pas maistre de son ire. -
2 impotens
I.In gen.(α).Absol.:(β).neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt,
Cic. Fin. 1, 16, 52:ad opem impotentium,
id. Mur. 28, 59; cf.Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure,
Hor. C. 2, 1, 26.—With gen., having no power over, not master of, unable to control:II.gens impotens rerum suarum,
Liv. 9, 14, 5; cf.:equi impotentes regendi,
id. 35, 11, 10:ob sitim impotentes sui,
Curt. 4, 7:impotens irae,
Liv. 29, 9, 9:laetitiae,
id. 30, 42, 17:amoris,
Tac. H. 4, 44:doloris,
Val. Max. 4, 6, 2:animi,
Curt. 8, 1 fin. al. —In partic., that is not master of himself, unbridled, headstrong, violent, insolent, immoderate, excessive, furious (syn.: effrenatus, infrenus).A.Of animated beings:(β).mea (amica) est impotens, procax,
Ter. Heaut. 2, 1, 15:victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,
Cic. Fam. 4, 9, 3:impotens, iracundus, etc.,
id. Phil. 5, 9, 24:homo impotentissim us, ardens odio,
id. ib. 5, 16, 42:confidens, impotens, etc.,
id. ib. 11, 7, 16:Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,
Vell. 2, 11, 1:si contra impotentem suscepta est causa,
Quint. 6, 1, 12:ferox atque impotens mulier,
Suet. Ner. 28:inimici,
id. Claud. 15:militibus impotens,
violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—Poet. with inf.:B.(regina) quidlibet impotens Sperare,
Hor. C. 1, 37, 10.—Of inanim. and abstr. things:1.quae effrenatio impotentis animi!
Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.:aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse,
id. Part. Or. 35, 119:laetitia,
id. Tusc. 5, 7, 17:impotentissimus dominatus,
id. Fam. 10, 27, 1:in multo impotentiorem subito rabiem accensi,
Liv. 29, 9, 6:impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.),
Quint. 12, 1, 6:actiones,
id. 5, 13, 21:superstitio (with saeva),
Curt. 4, 10:postulatum,
Liv. 7, 41, 8:jussa mulierum (with pervicacia),
Tac. A. 3, 33:injuria,
Liv. 38, 56, 11:amor,
Cat. 35, 12:Aquilo,
Hor. C. 3, 30, 3; cf.freta,
Cat. 4, 18.— Hence, adv.: impŏtenter.(Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare):2.elephantos impotentius regi,
Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,(Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately:aliquid facere,
Quint. 1, 3, 13:dicere aliquid,
id. 6, 3, 83:uti magna potentia,
Sen. Ep. 42:flagitare divisionem agrorum divitum,
Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.:quae impotentissime fecit,
Sen. Ben. 4, 17. -
3 impotēns (in-p-)
impotēns (in-p-) entis, adj. with comp. and sup, powerless, impotent, weak, feeble, helpless: homo: ad opem: (Iuno) cesserat impotens Tellure, H.: gens rerum suarum, not master of, L.: regendi (sc. equos), unable to control, L.: irae, unbridled in, L.—Without self-control, unbridled, unrestrained, headstrong, violent: alqs, T.: Aquilo, H.: victoria eos impotentiores reddit: homo impotentissimus: quidlibet impotens Sperare, H.: impotentissimus dominatus: impotentior rabies, L. -
4 impotens
impotens impotens, entis бессильный -
5 impotens
impotens impotens, entis слабый -
6 impotens
impotens impotens, ntis яростный -
7 impotens
impotens impotens, ntis неистовый -
8 impotens
im-potēns (in-potēns), entis, Abl. ente u. entī, I) nicht mächtig, ohnmächtig, schwach, homo, Cic.: cesserat impotens tellure, Hor. – Plur. subst., impotentēs, ium, m., die Schwachen, Cic. – II) eines Ggstds. nicht mächtig, -nicht Herr, A) im allg., m. Genet., equi regendi, Liv.: suarum rerum, sich selbst nicht regieren könnend, Liv.: irae, Liv.: laetitiae, Liv.: mit Infin., quid libet sperare, vermessen hoffend, Hor. carm. 1, 37, 10. – B) prägn., unfähig, seine Leidenschaften (bes. Ehrgeiz u. Herrschsucht) zu beherrschen, leidenschaftlich, unbändig, zügellos, übermütig, herrschsüchtig, despotisch, a) eig.: homo, Cic. u.a.: animus, Ter. u. Cic.: impotens militibus, übermütig, despotisch gegen usw., Iustin.: mea (amica) est impotens, procax, Ter. heaut. 227 Fl. (Wagner petens). – victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit, Cic.: homo impotentissimus, Cic. – b) übtr., v. Lebl., α) v. Konkr., rasend, wild, aquilo, Hor.: bruma, Mart.: impotentia freta, wilde Fluten, Catull. – β) v. Abstr., zügellos, übertrieben, maßlos, dominatio, Nep.: iniuria, crudelitas, rabies, Liv.: laetitia, postulatum, Cic. – in multo impotentiorem rabiem subito accensi, Liv. – impotentissimus dominatus, Cic.: impotentissima dominatio, Liv.
-
9 impotens
im-potēns (in-potēns), entis, Abl. ente u. entī, I) nicht mächtig, ohnmächtig, schwach, homo, Cic.: cesserat impotens tellure, Hor. – Plur. subst., impotentēs, ium, m., die Schwachen, Cic. – II) eines Ggstds. nicht mächtig, -nicht Herr, A) im allg., m. Genet., equi regendi, Liv.: suarum rerum, sich selbst nicht regieren könnend, Liv.: irae, Liv.: laetitiae, Liv.: mit Infin., quid libet sperare, vermessen hoffend, Hor. carm. 1, 37, 10. – B) prägn., unfähig, seine Leidenschaften (bes. Ehrgeiz u. Herrschsucht) zu beherrschen, leidenschaftlich, unbändig, zügellos, übermütig, herrschsüchtig, despotisch, a) eig.: homo, Cic. u.a.: animus, Ter. u. Cic.: impotens militibus, übermütig, despotisch gegen usw., Iustin.: mea (amica) est impotens, procax, Ter. heaut. 227 Fl. (Wagner petens). – victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit, Cic.: homo impotentissimus, Cic. – b) übtr., v. Lebl., α) v. Konkr., rasend, wild, aquilo, Hor.: bruma, Mart.: impotentia freta, wilde Fluten, Catull. – β) v. Abstr., zügellos, übertrieben, maßlos, dominatio, Nep.: iniuria, crudelitas, rabies, Liv.: laetitia, postulatum, Cic. – in multo impotentiorem rabiem subito accensi, Liv. – impotentissimus dominatus, Cic.: impotentissima dominatio, Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impotens
-
10 impotens
im-potēns, entis adj.1) бессильный, слабый (homo infans aut i. C; ad opem impotentium C)2) не владеющий (чём-л.), не умеющий совладать (с чем-либо) (i. irae L)ob sitim i. sui QC — обезумевший от жажды3) яростный, бешеный, неистовый ( Aquilo H)4) не знающий меры, разнузданный (dominatio Nep; i. et ferox C)quidlibet i. sperare H — чьим надеждам нет предела5) неумеренный, чрезвычайный (laetitia C; injuria, crudelitas L)i. laetitiae L — не помнящий себя (вне себя) от радости6) властолюбивый, надменный (animus, homo C etc.; superbus et i. Sen)i. alicui Just — высокомерно обращающийся с кем-л -
11 impotens
(gen.), impotentis ADJpowerless, impotent, wild, headstrong; having no control (over), incapable (of) -
12 impotens
(m = f = n), impotentis (gen.sg.)1) немощный, бессильный;2) не владеющий собой, необузданный, бурный -
13 inpotens
I.In gen.(α).Absol.:(β).neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt,
Cic. Fin. 1, 16, 52:ad opem impotentium,
id. Mur. 28, 59; cf.Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure,
Hor. C. 2, 1, 26.—With gen., having no power over, not master of, unable to control:II.gens impotens rerum suarum,
Liv. 9, 14, 5; cf.:equi impotentes regendi,
id. 35, 11, 10:ob sitim impotentes sui,
Curt. 4, 7:impotens irae,
Liv. 29, 9, 9:laetitiae,
id. 30, 42, 17:amoris,
Tac. H. 4, 44:doloris,
Val. Max. 4, 6, 2:animi,
Curt. 8, 1 fin. al. —In partic., that is not master of himself, unbridled, headstrong, violent, insolent, immoderate, excessive, furious (syn.: effrenatus, infrenus).A.Of animated beings:(β).mea (amica) est impotens, procax,
Ter. Heaut. 2, 1, 15:victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,
Cic. Fam. 4, 9, 3:impotens, iracundus, etc.,
id. Phil. 5, 9, 24:homo impotentissim us, ardens odio,
id. ib. 5, 16, 42:confidens, impotens, etc.,
id. ib. 11, 7, 16:Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,
Vell. 2, 11, 1:si contra impotentem suscepta est causa,
Quint. 6, 1, 12:ferox atque impotens mulier,
Suet. Ner. 28:inimici,
id. Claud. 15:militibus impotens,
violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—Poet. with inf.:B.(regina) quidlibet impotens Sperare,
Hor. C. 1, 37, 10.—Of inanim. and abstr. things:1.quae effrenatio impotentis animi!
Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.:aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse,
id. Part. Or. 35, 119:laetitia,
id. Tusc. 5, 7, 17:impotentissimus dominatus,
id. Fam. 10, 27, 1:in multo impotentiorem subito rabiem accensi,
Liv. 29, 9, 6:impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.),
Quint. 12, 1, 6:actiones,
id. 5, 13, 21:superstitio (with saeva),
Curt. 4, 10:postulatum,
Liv. 7, 41, 8:jussa mulierum (with pervicacia),
Tac. A. 3, 33:injuria,
Liv. 38, 56, 11:amor,
Cat. 35, 12:Aquilo,
Hor. C. 3, 30, 3; cf.freta,
Cat. 4, 18.— Hence, adv.: impŏtenter.(Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare):2.elephantos impotentius regi,
Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,(Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately:aliquid facere,
Quint. 1, 3, 13:dicere aliquid,
id. 6, 3, 83:uti magna potentia,
Sen. Ep. 42:flagitare divisionem agrorum divitum,
Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.:quae impotentissime fecit,
Sen. Ben. 4, 17. -
14 impotenter
[ impotens ]1) бессильно, слабоimpotentius regi L — тот, которым труднее стало управлять2) разнузданно, чрезмерно ( uti aliquā re Sen)3) самовластно, деспотически ( regnare bAl)4) настойчиво или дерзко (flagitare aliquid Just) -
15 imperiosus
imperiōsus, a, um [ imperium ]1) имеющий власть, властвующий, господствующий, могущественный, сильный (populus, urbs C; dictatura L)i. sibi H и sui PM — владеющий собой2) повелительный, властный, деспотический (i. et impotens Sen; philosophus nimis i. C)4) магический ( carmina Lcn) -
16 impotentia
1) слабость, бессилие Ter3) властолюбие, самовластие, деспотизм (militum T; tyrannidis Just) -
17 Éxegí monuméntum
Я воздвиг памятник.Начало знаменитой Оды Горация (III, 30), вызвавшей в русской поэзии большое количество подражаний и переводов [см. М. П. Алексеев, Стихотворение Пушкина "Я памятник себе воздвиг..." Проблемы его изучения. - авт. ].Régalíque sitú pýramid(um) áltius,Quód non ímber edáx, non Aquil(o) ímpotensÁnnorúm seriés ét fuga témporum.Nón omnís moriár, múltaque párs meiVítabít Libitín(am): úsqu(e) ego pósteraCréscam láude recéns, dúm CapitóliumScándet cúm tacitá vírgine póntifex.Dícar, quá violéns óbstrepit AufidusRégnavít populór(um), éx humilí potensDéduxiísse modós. Súme supérbiamLáuro cínge voléns, Mélpomené, comam.И зданий царственных превыше пирамид;Его ни едкий дождь, ни Аквилон полночный,Ни ряд бесчисленных годов не истребит.Нет, я не весь умру, и жизни лучшей долейИзбегну похорон, и славный мой венецВсе будет зеленеть, доколе в КапитолийС безмолвной девою верховный входит жрец.И скажут, что рождён, где Авфид говорливыйСтремительно бежит, где средь безводных странС престола Давн судил народ трудолюбивый,Что из ничтожества был славой я избран,За то, что первый я на голос ЭолийскийСвел песнь Италии. О Мельпомена! свейИ лавром увенчай руно моих кудрей.(Перевод А. Фета)Один из замечательнейших памфлетов [ Цитируемый Марксом памфлет озаглавлен: "Северный кризис, или беспристрастные рассуждения о политике царя... Parva metu primo, mox se attollit in auras". Лондон, 1716. см. Fama crescit eundo . - авт. ], когда-либо написанных. С незначительными изменениями мог бы появиться в 1853 году. Содержит доказательства английского предательства. В постскриптуме анонимный автор говорит: "Льщу себя надеждой, что этот маленький исторический очерк настолько любопытен и говорит о вещах доселе столь мало известных, что я с гордостью могу считать его ценным новогодним подарком для нынешнего поколения; и грядущие поколения в течение многих лет будут воспринимать его в качестве такового, перечитывая его в день Нового года и называя его своим предостережением. Мне не хуже других пристали слова: exegi monumentum". (К. Маркс - Ф. Энгельсу, 12.II 1856.)Exegi monumentum.Я памятник себе воздвиг нерукотворный,К нему не зарастет народная тропа,Александрийского столпа.Нет, весь я не умру - душа в заветной лире- И славен буду я, доколь в подлунном миреЖив будет хоть один пиит.И назовет меня всяк сущий в ней язык,И гордый внук славян, и финн, и ныне дикойТунгус, и друг степей калмык.И долго буду тем любезен я народу,Что чувства добрые я лирой пробуждал,И милость к падшим призывал.Веленью божию, о муза, будь послушна,Обиды не страшась, не требуя венца,Хвалу и клевету приемли равнодушно,И не оспоривай глупца. (А. С. Пушкин, "Я памятник себе воздвиг...".)В превосходном своем exegi monumentum разве не сказал он [ А. С. Пушкин ]: "я памятник себе воздвиг нерукотворный"! А чем же писал он стихи свои, как не рукою? Статуя ваятеля, картина живописца так же рукотворны, как и написанная песня поэта. (П. А. Вяземский, Старая записная книжка.)Итак, мой бывший начальник по министерству внутренних дел В. И. Даль приказал долго жить! Он оставил за собою след: "Толковый словарь" - и мог сказать: "Exegi monumentum". (И. С. Тургенев - П. А. Анненкову, 5.X 1872.)Ты виделся с Огаревым! Вот год жизни за то, чтоб его увидеть на один час; его люблю ужасно; он и она - вот куда я перенес все святое, все теплое, все верования; ими я люблю людей, ими я люблю себя. Exegi monumentum! Этого ни само всемогущество бога не отнимет у меня, это моя слава, это моя рекомендация человечеству - ее любовь и его дружба. (А. И. Герцен - Н. X. Кетчеру, 10.IX 1837.)Эпиграф из Горация - "exegi monumentum" - я памятник воздвиг - вполне мог бы стоять на разграфленном листе таблицы Менделеева - его периодической таблице элементов, ибо не в музейной тиши, а в руках сегодняшних исследователей - физиков и химиков, геологов и биологов - место периодической таблицы и периодического закона. (А. Иванов, Слово о гении.)"Exegi monumentum..." Он [ Бетховен ] воздвиг себе памятник, который с полным правом можно считать единственным в своем роде. Ибо он имеет почти такое же значение для истории немецкой мысли, как и для истории музыки. (Ромен Роллан, Бетховен. Девятая симфония.)Exegi monumentum...Камнем, сделалось горе мое,Вопрошаю, торжественно-траурный:Кто я есмь? я лишь памятник мраморный,Где начертано имя твое. (Юлиан Тувим, "Exegi monumentum".)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Éxegí monuméntum
-
18 contemptus [1]
1. contemptus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (contemno), geringschätzig, nicht beachtenswert, der Beachtung unwert, dah. unbedeutend, ärmlich, u. nur in diesem Sinne = verächtlich, a) v. lebl. Subjj.: vita c. ac sordida, Cic.: abiecta atque c. condicio, Val. Max.: res tam humilis tamque c., Cic.: o quam res est contempta homo! Sen. – quae vox potest esse contemptior, quam Milonis Crotoniatae? Cic.: nihil contemptius neque infirmius, si sint, qui contemnant, Liv. – contemptissimae escae et potiones, Cic.: contemptissima inopia, Val. Max.: contemptissima inertia, Suet. – b) v. Pers.: homo c. et abiectus, Cic.: orator non c., Cic.: e contemptis metuendi, Tac.: alqm pro contempto habere, Suet.: se ex contempto metuendum efficere, Sall. fr. – contemptior in dies et invisior, Suet. – contemptissimi consules, Cic. – m. Abl. (durch), quo contemptior paucitate ipsā ordo (patrum) esset, Liv. – mit per u. Akk., zugl. m. Dat. (wem?), per avaritiam ac sordem contemptus exercitui invisusque, Tac. – mit ob u. Akk., ob quae non contemptior omnibus quam invisior fuit, Iustin. – m. Adv. (wo?), imperiosus intra limen atque impotens, humilis foris et tam contemptus quam contemnens, Sen.
-
19 flatus
flātus, ūs, m. (flo), I) das Blasen des Windes, der wehende Wind, 1) im allg., eig.: flatus etesiarum, Plin.: aurae, Lact.: aëris, Cael. Aur.: flatus secundus aurae od. ventorum, Vulg. u. Amm.: flatus secundus, Ov., Ggstz. adversus, Plin.: flatus antelucanus, ganz frühe Morgenluft, Sen. – Plur., flatus austri, Catull.: Alpini boreae, Verg.: ventorum, Sen. u. Iustin.: flatus hiberni, Verg. – im Bilde, ad id, unde aliquis flatus ostenditur, vela do, Cic.: prospero flatu fortunae uti, Cic.; vgl. is demum vir erit, cuius animum nec prospera (fortuna) flatu suo efferet, nec adversa infringet, Liv.: si (fatorum ordo) adfuisset flatu tandem secundo, Amm.: tamen superba et impotens flatu nimis fortuna magno spiritus tumidos daret, Sen. poët.; vgl. Ruhnken Rutil. Lup. 2, 13 extr. – 2) insbes., das Blasen einer Blähung, cum aliquid immundum flatu explodis, einen streichen läßt, Tert. ad ux. 2, 5. – dah. der Wind = die leise, lautlose Blähung (griech. βδέσμα, hingegen crepitus, der laute Knall, griech. πορδή), flatum crepitumque ventris emittere, Suet. Claud. 32. – II) das Blasen = das Herausstoßen des Atems, A) eig.: 1) im allg.: flatu figuratur vitrum, durch Blasen, Plin. – dah. meton.: a) der Hauch, Atem, Verg. u.a.: flatus vitae, Lebenshauch, Odem, Augustin. serm. 378. – b) die Seele, Prud. perist. 3, 169. – 2) insbes.: a) das Schnauben, equorum, Verg. u. Amm.: flatus validi, Cic. poët. – b) das Blasen auf der Flöte, das Flötenspiel, Hor. de art. poët. 205. Phaedr. 5, 7, 14. – B) übtr., die Aufgeblasenheit, das Sich-Blähen, gew. im Plur., Verg. u.a. Dicht. – / heterokl. Dat. flato, Commod. instr. 1, 12, 5; ebenso Abl. flato, Aethicus cosmogr. 3, 37. p. 24, 25 Wuttke.
-
20 immitis
im-mītis, e (in u. mitis), ungelinde, unmild, herb, I) eig.: uva, Hor.: raphanus, wilder, Plin.: fructus (Ggstz. fr. dulcis), Plin.: in frugibus et pomis matura dicuntur quae neque cruda et immitia sunt neque caduca atque decocta, sed tempore suo adulta maturataque, Gell. 10, 11, 3. – II) übtr., unmild, unhold, unsanft, unglimpflich = streng, hart, rauh, grausam, wild (Ggstz. mitis, placidus), a) v. Menschen u. menschlichen Dingen, asper et imm., Suet.: impotens sum, crudelis sum, immitis, Sen. rhet.: Claudius naturā immitis, Liv.: imm. et implacabilis eius viri animus, Liv.: imm. tyrannus, v. Pluto, Verg.: imm. oculi, Ov.: imm. mandata, Tac.: eo immitior, quia toleraverat, Tac. ann. 1, 20. – b) v. Tieren, lupus imm. et acer, Ov.: immitior hydro, Ov. met. 13, 804: serpens immitissimum animalium genus, Plin. 10, 207. – c) v. lebl. Subjj.: ventus, Tibull.: caelum, Plin. ep.: ara, wegen der Menschenopfer, Ov.: locus, Plin.: caedes, unmenschliches Gemetzel, Liv.: mors, der bittere (weil frühzeitige), Tibull. – Acc. neutr. adv., stridor immite rudentum sibilat, Sil. 17, 256. – Plur. subst., ut placidis coëant immitia, Hor. de art. poët. 12.
См. также в других словарях:
impotens — index powerless, uncontrollable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
impotens — im|po|tens sb., en … Dansk ordbog
impotens — s ( en) MED oförmåga hos man att upprätthålla erektion … Clue 9 Svensk Ordbok
impotent — impotent, ente [ ɛ̃pɔtɑ̃, ɑ̃t ] adj. et n. • 1308; lat. impotens « impuissant » ♦ Qui, par une cause naturelle ou accidentelle, ne peut se mouvoir, ou ne se meut qu avec une extrême difficulté. ⇒ infirme, invalide, paralytique, perclus, podagre.… … Encyclopédie Universelle
Tobacco packaging warning messages — Smoking warning on the back of a cigarette pack, in Australia Tobacco packaging warning messages are health warning messages that appear on the packaging of cigarettes and other tobacco products. They have been implemented in an effort to enhance … Wikipedia
impotent — IMPOTÉNT, Ă, impotenţi, te, adj. Lipsit de vigoare; neputincios. ♦ spec. (Despre bărbaţi) Inapt pentru săvârşirea actului sexual. – Din fr. impotent, lat. impotens, ntis. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Impotent ≠ potent, vânjos,… … Dicționar Român
ИМПОТЕНТ — неспособный к совокуплению с женщиной вследствие полового бессилия. Полный словарь иностранных слов, вошедших в употребление в русском языке. Попов М., 1907. импотент (лат. impotens (impotentis) бессильный) тот, кто страдает импотенцией. Новый… … Словарь иностранных слов русского языка
impotent — beischlafsunfähig * * * im|po|tent [ ɪmpotɛnt] <Adj.>: /Ggs. potent/: a) (vom Mann) nicht fähig zum Geschlechtsverkehr: in der Hochzeitsnacht war er impotent. b) (vom Mann) nicht fähig, ein Kind zu zeugen: eine Verletzung hat ihn impotent… … Universal-Lexikon
Michel Bellin — est un auteur français qui écrit et publie depuis une dizaine d’années. Sommaire 1 Biographie 2 Inspiration 3 Style 4 Personnalité … Wikipédia en Français
impotente — ► adjetivo 1 Que no tiene potencia, fuerza o poder para hacer o resistir una cosa: ■ me siento impotente para solucionar el problema; impotente ante la adversidad. REG. PREPOSICIONAL + para, contra SINÓNIMO débil inútil ANTÓNIMO poderoso ► … Enciclopedia Universal
impotente — ● impotent, impotente adjectif et nom (latin impotens, entis, impuissant) Qui est privé de l usage d un ou de plusieurs membres ou qui éprouve de grandes difficultés à se mouvoir : Vieillard impotent. ● impotent, impotente (synonymes) adjectif et … Encyclopédie Universelle